Alişan Kapaklıkaya

Annesiyle babası kendisine danışmadan onu dünyaya getirdi. Çocukken oyuncaklarını kendisi yapardı. Bazen çamuru biçimlendirip kurutur ve ondan heykel üretir, bazen babasının eski ceketinin cebini çıkarır, içini yünle doldurup ağzını dikerek top yapardı. İmkânsızlıklara takılmaz ve şartlar ne olursa olsun yeni bir şey ortaya koyardı.

İlkokulda kuzu gütmeye başladı. Annesi ölen kuzuların içli melemelerini dinlerken insanların, özellikle de çocukların sahipsiz bırakılmamaları gerektiğini öğrendi.
Bütün dünyası, görebildiği kadar gökyüzü, birkaç komşu köy ve ilkokul öğretmeniyle sınırlıydı. Şehir hayatını çok merak ettiği için ortaokula yazıldı.
Lise birinci sınıftayken bir kış akşamı kar yağarken öğretmenlerinin, tek odalı evine gelip “Alişan yavrum, seni merak ettik, kar yağıyor da yakacağın var mı, sormaya geldik?” demeleriyle kendine ve hayata bakışı değişti. Çok sevinmişti. Çünkü öğretmenleri tarafından ilk defa insan yerine konulduğunu hissetmişti. O gün öğretmen olmaya karar verdi.
Ve öğretmen oldu. 16 yıllık öğretmenliği boyunca eşiyle birlikte bin beş yüz evi ziyaret etti. Öğrencilerinden on iki bin mektup aldı ve hepsini de el yazısıyla cevaplandırdı.
Bir öğrencisinin “Hocam çalışıyorum, çalışıyorum ama bir türlü anlamıyorum” diye sorması üzerine beyinle ilgilenmeye başladı. Öğrenme stilleri, öğrenmeyi öğrenme, kolay, eğlenceli ve kalıcı öğrenme konuları üzerine yoğunlaştı.
Dersleri öğrenme stillerine göre anlatınca öğrencilerin sınavlardaki netleri Türkiye ortalamasının dört buçuk katına çıktı.
Sürekli öğrenip kendini tazeledikçe okula sığmamaya başladı. Sadece bir okulda kalmak yerine Türkiye’nin her köşesindeki insanlarla buluşmak amacıyla 2000 yılında devletteki görevinden ayrıldı. NLP ile tanıştı. Yedi farklı ülkenin eğitmeninden eğitimler aldı. NLP’nin insan yaşamına getirdiği kaliteyi fark etti.
Araştırmalarında derinleştikçe bizim türkülerin yabancıların sazıyla söylenemeyeceğini anladı. Öğrendiklerini önce kendi hayatına uyguladı. Etkili olduğunu anlayınca bilgilerini ve farkındalıklarını başkalarıyla paylaşmaya başladı.
Hayalini kurduğu hedeflere ulaştıkça eskidiğini anladı. Kendine yeni hedefler belirledi ve onların tamamına ulaştı. Şimdi daha büyük hedefleri var. Onlardan bir tanesi Birleşmiş Milletler genel kurulunda dünyanın bütün devlet başkanlarına eğitim ve konferanslar yapmak.
“Öğrenmeyi Öğrenme”, “Öğretme Stratejileri”, “Mesleki Motivasyon”, “Aile İçi İletişim” alanlarında öğrenip paylaşmaya devam ediyor.
Şu anda güzel ülkemizin her köşesini dolaşıp uyanmış güzellerin sayısını artırmak için konferans ve eğitimler yapıyor. Şimdiye kadar 480 bin kilometre yol alıp 76 il ve 160 ilçeye gitti. Gitmeye de devam ediyor…