Atatürk'ün Dış Politikası

“Bir millet için dış politika, haysiyet ve itibarın en çok mihenge vurulduğu bir çalışma alanıdır. Olgun ve medenî milletler için askerî, iktisadî, malî, psikolojik bütün kuvvetlerin göz önünde tutulduğu bu alanda büyük ideolojiler konuşulur. Milletlerin hürriyet ve istiklali, emniyet, barış hep bu çerçeve içine giren ilahî anlamlardır. ... Şimdi o devreye geliyoruz ki, her millet iyiliğini, ikbalini bütün milletlerin saadeti ortasında aramak ve bulmak yolunu tutacaktır. Bir milletin felaketlerinden başkaları da ıstırap duyacaktır. … Milletler camiası içinde medenî milletleri temsil edenlerin baş kaygısı mensup olduğu milletin ikbali yanında diğer dünya milletlerinin saadeti dileği olmalıdır. …
Memleketin dış politikası hizmetinde geçirdiğim uzun seneler içinde çalışmamıza ve düşüncelerimize hep böyle ölçüler hâkimdi. Sovyetler’in kolektif barış teşebbüslerini hep bu kanaatle alkışladım. Balkan ve Sadabat bölgelerinde oturanlar arasında en iyi bir komşuluk ahenginin kurulması için elden gelen hiçbir emek esirgenmedi.
İdealist olmak, insanı realiteleri görmekten alıkoymak şöyle dursun, daima onlarla temasta tutar. … Dış politika realizm ile idealizmin en iyi bağdaştığı bir konudur.”

(Tanıtım Bülteninden)